درخونگاه، جو امنیتی، لباس شخصی : عمری به اندازه سه دهه

دیروز درخونگاه شاهد حضور بسیار پر رنگ نیروهای امنیتی در مراسم تشییع پیکر مرحوم میر اسماعیل موسوی، پدر میرحسین موسوی بود و  مراسم با دخالت نیروهای امنیتی و لباس شخصی ها نیمه تمام ماند.

سال ٦٤ بود که حمید را اعدام کردند. او را ١٦ ساله دستگیر کردند و جنازه اش را در ٢٠ سالگی در بهشت زهرا، دفن شده، تحویل پدر و مادرش دادند.
حمید از بچه های فامیل بود. وقتی از جریان اطلاع پیدا کردم با خانواده اش تماس گرفتم تا ببینم آیا کاری از دستِ من بر میآید یا نه؟
تماس تلفنی من و نحوه جواب دادن آنها برایم مشخص کرد که حتی اجازه صحبت در اینمورد را نیز ندارند. بهر ترتیبی بود در مراسم کوچکی که برای سومین روزش گرفته بودند خودم را به خانه شان در درخونگاه رساندم. با اینکه پدرش در محل بسیار مورد احترام بود، اجازه مراسم را در مسجد محل نداده بودند.
آنها از دیدن من متعجب شده بودند و از نگاهشان میشد فهمید که انتظار کسی بجز اقوام بسیار نزدیک را ندارند. وقتی وارد اتاق بزرگی که همه در آن جمع بودند شدم سکوتی وحشتناک بر آن حاکم بود و با یک چرخش نگاه متوجه حضور تعداد زیادی فامیل جدیدِ که همه ریش داشتند، شدم. اقوام جدید ما خودشان مراسم را تا پایان اداره کردند!
برای مراسم شب هفت خودم را به بهشت زهرا رساندم.
حدود ٢٠ نفری از فامیل بودند و ٣٠ نفری از اقوام جدید ریش دارمان.
 باران زیادی باریده بود و کفشها تا پاشنه درون خاک رسی که تازه کنده شده بود فرو میرفت. در این میان فقط مادرش بود که زار میزد  و گِل بر سر و صورتش میمالید. دیگران انگار اجازه گریه هم نداشتند. در میانه مراسم بود که وانتی با دنده عقب خودش را به  قبرِ مجاور قبرِ حمید که تازه کنده شده نزدیک کرد. دو سرنشین از وانت پیاده شده و دربهای عقبِ وانت رابازکردند.
دو نفری، دو طرف یک جنازه را گرفته و درون  قبری خالی پرت کردند. مادر حمید با دیدن این صحنه بجای تمام فامیل فریاد کشید!
محله درخونگاه،  اعدام حبیب خبیری بازیکن تیم ملی ایران و باشگاه هما را هم در خاطره اش دارد. حبیب در سال ١٣٦٣ اعدام شد و اجازه هیچگونه مراسمی به فامیلش ندادند.

این حکایت، عمری به اندازه سه دهه دارد.